\documentclass{article}

\title{Scriptie reflectieverslag}
\author{Thomas van Maaren}
\begin{document}


\maketitle
\section{Individueel deel}

In deze sectie zal ik een overzicht geven van het proces van een scriptie
schrijven. Er waren veel ups en downs en ik heb heel veel geleerd.

Het verhaal begint in eind 2023. Ik moest toen namelijk mijn scriptieonderwerp
vinden. Ik wist dat ik iets met topologie wilde doen aangezien ik dat een heel
leuk vak vond. Ik nam dus contact op met Lennart Meier. Hij zei dat hij helaas
geen capaciteit meer had om mij te kunnen begeleiden. Wel had hij een promovendus
genaamd Sven
die me kon begeleiden met het onderwerp gecondenseerde verzamelingen. Ik had hier
toen nog niet over gehoord, maar toen ik er over las leek het me een erg interessant
onderwerp. Ik besloot dat dit een goed onderwerp voor mij was.

In de eerste paar sessies ging het redelijk goed. Sven legde mij iets uit en
gaf mij ook opgaven waar ik mee bezig kon zijn. Het probleem was wel dat ik
naast mijn scriptie twee vakken deed en werkcollegebegeleider was. Het lukte mij soms
niet helemaal om aan zijn verwachtingen te voldoen. Wat ook een probleem was, was dat
ik niet goede aantekeningen maakte van onze sessies, waardoor ik geen goed overzicht
had van wat allemaal behandeld hadden en wat ik allemaal nog kon doen.

Uiteindelijk was de derde periode voorbij en zagen we elkaar een hele tijd niet. Dit kwam,
omdat ik me had voorgenomen om het eerste hoofdstuk af te krijgen voordat we weer zouden
spreken. Het bleek alleen dat dit langer duurder dan ik had verwacht. Ik was
namelijk bezig een bewijs uit te werken en het duurde best lang voordat ik dit mooi
op papier had. Toen ik dit naar Sven stuurde zei hij dat, hoewel het goed was wat ik had
geschreven, dit geen grote relevantie had voor mijn scriptie. Ook vertelde hij dat
we nu beter een hoofdstuk, waarvan we eerst van plan waren om het in de scriptie
te hebben, eruit te laten. Dit, omdat we nog steeds niet bezig waren met waar mijn scriptie
over ging, namelijk gecondenseerde verzamelingen. Alles wat we tot nu hadden gedaan was
alleen voorbereiding voor gecondenseerde verzamelingen. Ik moet zeggen dat ik toen
een beetje de hoop verloor. Ik had het gevoel dat ik het gefaald had en was ook bezorgd
dat ik gecondenseerde verzamelingen niet zou begrijpen. Ik zat toen serieus te overwegen
om met mijn scriptie te stoppen en het volgend jaar opnieuw te doen. Deze keer met een
nieuw onderwerp, waarvan ik dacht dat het me beter af zou gaan. Ik sprak hierover met
Marianne Brands en zij overtuigde mij dat het toch beter was om mijn scriptie af te maken.
Op diezelfde dag sprak ik met Sven en hadden wij het over gecondenseerde verzamelingen.
Ondanks dat er nog veel was dat ik niet begreep begreep ik het hierdoor een stuk beter en dit
gaf mij nieuwe moed om door te gaan.

De laatste paar weken van mijn scriptie heb ik dus hard moeten werken om het op tijd af
te krijgen. Ik was verrast dat het uiteindelijk toch lukte om gecondenseerde verzamelingen
te begrijpen. Wat nog wel een uitdaging was, was dat ik het soms erg moeilijk vond om
me te concentreren. Bij een normale cursus is alles duidelijk
uitgestippeld. Bij je scriptie moet je dit zelf doen en dat lukte niet
echt. Als ik 's ochtends opstond wist ik vaak niet wat ik die dag zou doen.
Dit maakte mij ongemotiveerd met het resultaat dat ik op sommige dagen de hele dag
op mijn telefoon zat en niets bereikte. In de op één na laatste week voor de
deadline had ik helemaal niets voor mijn scriptie gedaan, terwijl er nog heel veel gedaan
moest worden. Dit had nadelige gevolgen, aangezien Sven en ik geen gesprek meer
zouden hebben en Sven me dus geen feedback meer zou kunnen geven. In de laatste week
moest er nog veel gedaan worden. Ik besloot dat er echt iets veranderd moest worden
aan mijn concentratie. Uiteindelijk kwam ik op het idee om in de bibliotheek te gaan
zitten. Om één of andere reden lukte het hier wel om van mijn telefoon af te blijven.
Uiteindelijk had ik mijn scriptie ingeleverd op het moment dat ik met Sven had
afgesproken.

Nu hoefde ik alleen nog mijn presentatie voor te bereiden. Zelf ben ik van
mening dat wiskunde nooit met een beamer of scherm uitgelegd mag worden. Ik
geloof dat dit een luie manier is om wiskunde uit te leggen en dat het de
indruk geeft dat degene die presenteert het onderwerp zelf niet beheerst.
Ik besloot dus dat ik mijn presentatie met behulp van een krijtbord wilde geven. Ter
voorbereiding schreef ik eerst alles dat ik wilde krijten op papier. Toen ik dit oefende
op een krijtbord zag ik dat ik alleen voor mijn eerste deel al vijftien minuten nodig
had. Ik kwam tot de conclusie dat ik heel veel zou moeten inkorten. Ik besloot
ook om toch een deel van mijn presentatie met de beamer te geven, aangezien ik met
name voor definities hier veel tijd mee kon besparen. Wel deed ik alle belangrijke
dingen op het krijtbord.

Ik denk dat ik voor mijn masterscriptie heel veel anders ga doen. Ten eerste zal ik
meer de tijd nemen om me te oriënteren voor mijn onderwerp, zodat ik meer garantie heb
dat het onderwerp goed is voor mij. Ten tweede zal ik veel georganiseerder te
werk gaan. Aan het begin van mijn scriptie zal ik met behulp van mijn
begeleider een plan maken
op macroniveau. Ook zal ik voor iedere week en dag voor mezelf opschrijven wat
ik in die tijd wil bereiken. Dit zal ervoor zorgen dat alles minder chaotisch aanvoelt
en mij meer zekerheid geven. Ik denk ook dat het mijn productiviteit zal
verhogen, aangezien ik al van te voren heb besloten dat ik die dag aan mijn
scriptie ga werken. Afleidingen zoals mijn mobiele telefoon zullen dus minder effect
op mij hebben. Ten derde zal ik minder bang zijn wanneer ik een onderwerp krijg dat ik
niet begrijp. In plaats van uitstelgedrag te tonen en met andere dingen bezig te zijn
die niet heel relevant zijn voor mijn scriptie zal ik me deze keer beseffen dat het juist
beter is om er alles aan te doen dat ik het onderwerp wel begrijp. Als laatste zal ik minder tijd besteden aan het voorbereiden van de presentatie. In plaats van eerst alles wat ik op het krijtbord wil opschrijven op papier te zetten zal ik deze keer direct beginnen met oefenen op het krijtbord. Dit, omdat de beste manier om te zien of het idee in je hoofd een goede presentatie is, is om het gewoon uit te proberen. Als ik het allemaal op papier
schrijf ben ik er heel veel tijd mee kwijt en zal ik er toch een heel groot deel van
moeten schrappen.
\section{Gemeenschappelijk deel}

De cursus begon met de burenopdracht. Dit vond ik erg leuk omdat het mij de kans gaf om hele theoretische ideeën begrijpbaar te maken voor normale mensen. Ik denk dat het erg goed gelukt is. Wel merkte ik dat het moeilijk was om mijn publiek enthousiast te maken over het onderwerp. Dit komt, omdat hoewel het relatief makkelijk is om een onderwerp op een intuïtieve manier uit te leggen, het een stuk lastiger is om uit te leggen hoe een onderwerp in de echte wereld gebruikt kan worden.

De "martial arts" bijeenkomst was erg leuk. Wat ik hier leerde was erg inzichtgevend. Veel van de figuren die aan bod kwamen herkende ik ook van mijn werk als TA. We deden ook een spel waar ik voor de klas moest staan en de andere studenten zich moesten gedragen als één van de figuren. Ik vond dat ik het redelijk goed deed. Wel vind ik het in het echte leven moeilijker om met irritante mensen in het publiek om te gaan. Dit komt, omdat ik in het echt weet dat de mensen menen wat ze zeggen.

Van de "krijten met" bijeenkomst heb ik veel geleerd. De grootste les is wel dat ik goed moet nadenken hoe ik wat ik op het krijtbord schrijf structureer. Hier had ik van te voren niet goed over nagedacht en dat zorgde ervoor dat mijn presentatie vrij chaotisch werd. Ook leerde ik dat het erg belangrijk was om op de tijd te letten en ervan uit te gaan dat je presentatie waarschijnlijk langer gaat duren in het echt dan wanneer je het voor jezelf oefent.

Bij de schrijftraining heb ik geleed dat het belangrijk is om consistent te blijven met je doelgroep. In principe wist ik dit al, maar ik had niet verwacht dat dit een uitdaging zou zijn. Daarnaast merkte ik op dat er heel veel spellingsfouten waren. Ook in de tweede ronde was dit het geval.

Als ik naar de feedback kijk, denk ik dat al het kritiek te reduceren is naar één kernprobleem. Namelijk, dat ik te weinig tijd besteed om goed door te lezen wat ik geschreven heb. Ik heb een relatief lange tekst geschreven en zag het als een prioriteit om zo veel mogelijk op te schrijven. Toen het af was had ik nauwelijks tijd besteed met het opnieuw doorlezen van de tekst en had ik het alleen maar een beetje doorgelezen. Ik heb nu geleerd dat het belangrijk is om de tekst langzaam zin voor zin te lezen. Alleen op deze manier kan ik alle fouten eruit halen en ervoor zorgen dat de tekst van een hoge kwaliteit is.

Voor het interview heb ik eigenlijk niets op te merken. We hadden Lola Thompson geïnterviewd. Ik was best tevreden met de vragen die we gesteld hebben.

Van de "krijten zonder" bijeenkomst had ik net als bij de "krijten met" bijeenkomst de
kritiek gekregen dat het belangrijk is om een duidelijke bordindeling te hebben. Wel was
ik vrij tevreden met wat ik had neergezet gegeven de tijd die ik had om voor te bereiden.

Voor de presentatie bijeenkomst was ik helaas niet aanwezig. Ik heb eigenlijk geen goede reden waarom ik er niet bij kon zijn. Ik denk dat ik gewoon niet goed heb opgelet met de data voor de bijeenkomsten. Wat ook heeft meegespeeld is dat ik op dat moment een beetje achter liep met mijn scriptie (zie sectie 1) en dus veel andere dingen aan mijn hoofd had. Gelukkig mocht ik dit deel van de cursus repareren door een medestudent die mij feedback wil geven voor mijn presentatie en door zelf 3 andere presentaties van feedback te voorzien.

\section{Presentaties}

\subsection{Mijn presentatie (Feedback van Senne Versteeg)}

Thomas praat heel rustig, in tegenstelling tot wat hij normaal doet ;), erg goed dat hij hierop let want dat maakt het makkelijker te volgen.
Geeft goede voorbeelden bij definities. Geeft ook duidelijke structuur mee aan het publiek, waardoor je weet wat er behandeld wordt en gaat worden. Bij een aantal voorbeelden bespreekt hij ook lastige notatie, en vermeldt wat het wel is maar vooral wat het niet is.
Hij maakt wel erg veel gebruik van het bord. Gezien het soms wat warrige handschrift was het wellicht beter geweest om een deel hiervan te projecteren op het scherm in plaats van zelf op te schrijven. Het handschrift is soms erg lastig te volgen. Veel schrijven op het bord haalt ook het tempo omlaag.
Hij is wel heel erg ingelezen in zijn onderwerp, en kan on-the-spot antwoord geven op vragen. Hij vertelt met veel enthousiasme.

Kortom  was het beter geweest als er wat minder geschreven werd. Het haalde het tempo iets om laag en maakte het lastiger om te volgen. Wel heeft hij erg veel verstand van wat hij doet en legt uit met veel enthousiasme.
\subsection{Richard van Zandvoort}

Richard sprak vrij duidelijk. Ik vond hem niet heel enthousiast, maar dit heeft er 
misschien mee te maken dat het nog vroeg was. Wel vond ik dat hij erg snel door de slides
ging, waardoor het voor mij persoonlijk niet lukte om alles te begrijpen. Voor
mij persoonlijk was het dus beter geweest als zijn presentatie een kleiner
informatiedichtheid had gehad. Hierdoor zou hij misschien minder kunnen vertellen, maar
had hij alles een stuk duidelijker kunnen uitleggen. Wel waren de slides van
goede kwaliteit en waren er mooie plaatjes die echt hielpen om de informatie te
begrijpen.

\subsection{Jacco Hijmans}

De slides in de presentatie van Jacco waren erg effectief. Wel had Jacco moeite om dingen
aan te wijzen aangezien het bord zo hoog was. Mijn tip is dus om de presentatie een keer geoefend te hebben in het lokaal dat je gaat presenteren, zodat je dit soort dingen van tevoren weet.

Er zijn echter een paar kleine verbeterpunten. Ik merkte dat de doelgroep helemaal niet
consistent was. In het begin leek Jacco het tegen middelbare scholieren te hebben en legde hij op een intuïtieve manier uit en later begon hij jargon te gebruiken die alleen mensen die topologie en meetkunde gevolgd hebben zouden begrijpen. Persoonlijk vind ik dat beide opties prima zijn, maar dat je wel één van de twee moet kiezen en niet allebei.  

\subsection{Chris Vos}

De presentatie van Chris Vos was goed gestructureerd. In het begin legde hij precies
uit waar het over zou gaan. Ik vond het ook goed dat hij eenvoudig begon en steeds
ingewikkeldere voorbeelden gaf. Ook vond ik het leuk dat hij een programma had geschreven
om te kunnen demonstreren waar hij mee bezig was.

Mijn feedback is wel dat hij net als bij Richard op sommige plekken iets langzamer door
de slides kan gaan. Ik denk dat het op sommige punten kan helpen om iets op het krijtbord
uit te werken, omdat op deze manier de studenten makkelijker kunnen volgen waar je bent in het verhaal. Ik had zelf namelijk het probleem dat het even duurde voordat ik door had
waar ik op de slide moest kijken.


\end{document}